Zowel voor de gemeente, het college als de raad is en blijft communicatie van groot belang. Helaas gaat dat nog steeds niet even goed en dat is jammer, want dat ondermijnt het vertrouwen van de kiezers in het bestuur.Ook in dit zomerreces weer een aantal voorbeelden van miscommunicatie tussen de gemeente en inwoners en college en inwoners. Zo levert een inwoner die een meningsverschil heeft met de gemeente een brief persoonlijk af op het gemeentehuis, krijgt op haar herhaaldelijke vragen een antwoord, maar daaruit blijkt niets dat de laatste brief gelezen is. Al gedurende het hele traject loopt de communicatie tussen de inwoner en de gemeente niet goed en dat schaadt het vertrouwen. Tijd voor een gesprek.
Een ander voorbeeld. Het nieuwe Vogelaarpark bij de nieuwe brede school De Vleer. In samenspraak met bewoners is gekozen voor een bepaalde indeling en ook voor de plaatsing van speeltoestellen. Tot hier toe loopt het goed, maar dan worden de uiteindelijke plannen op het laatste moment tijdens de uitvoer veranderd. Op zich niet erg en misschien moest het wel zo, maar geen enkele communicatie naar de omwonenden, die zich dus niet serieus genomen voelen en zich afvragen wat de inspraak nu echt waard is geweest. Kortom brief naar college en naar de raad (wij (D66) hebben college gelijk opgeroepen zo spoedig mogelijk in gesprek te gaan, hetgeen inmiddels is toegezegd) en dus weer een hoop extra inzet, wat voorkomen had kunnen worden.
De zendmast aan de Zundertseweg is ook zo’n voorbeeld, waarbij vanaf het begin niet of tenminste onvoldoende gecommuniceerd is met alle betrokkenen. Hierdoor is een situatie ontstaan die door zowel (een deel van) de politiek en de betrokken bewoners onwenselijk wordt genoemd. De oplossing, verplaatsing lijkt te duur, maar is dat ook zo, wat gaat planschade uiteindelijk betekenen? Een waarom wil de wethouder het niet eerst voorleggen aan de raad, voordat hij dit afwijst? Ook dit geeft geen blijk van vertrouwen. Dus gaan we opnieuw deze zaak op de agenda van de raad zetten, D66 zal in het presidium dat verzoek doen.Ook aan de Graspieper deed zich zo’n geval van miscommunicatie voor, nu was Ons Eten-Leur de partij die aan de bel trok en uiteindelijk moest de gemeente de plannen intrekken en opnieuw in bespreking brengen met de betrokken bewoners.
Tenslotte de plannen Spoorzone Noord, ook hier verliep de inspraak niet goed en dat leidde bij diverse betrokkenen tot frustraties, als dan uiteindelijk een moeizaam akkoord ook weer onderuitgehaald wordt, door in plaats van een ontsluitingsweg een dubbelzijdig fietspad te maken (hoewel ik op zich kan staan achter de veiligheidsargumenten van de school en het college, hoewel de praktijk dat wel zal moeten uitwijzen). Opnieuw voelen buurtbewoners zich niet serieus genomen en een gaat nu zelf een procedure opstarten en dat kan weer tijd en geld kosten. jammer, want het gelijk had ook gehaald kunnen worden met een goede communicatie denk ik.
Gevolg is dat je steeds weer in reacties op stukken in BNdeStem ziet dat inwoners boos zijn, of nog erger gelaten zijn, de gemeente luistert toch niet, is een veel gelezen reactie, of inspraak, daar heeft dit college nog nooit van gehoord. Niet altijd hebben de klagers gelijk, sommige procedures lopen wel goed en het college probeert de communicatie wel te verbeteren, maar het gaat niet snel genoeg en het werpt nog niet de noodzakelijke vruchten af. Voor mij en onze partij blijft het een speerpunt en daar zullen we ons ook de komende periode voor inzetten en uiteraard ook een punt in ons verkiezingsprogramma. het kan en moet beter met gebruik making van alle moderne middelen die we ter beschikking hebben.
