Afgelopen maandag 25-2-2013 gaf de wethouder Schouw aan, dat de gemeente de voorstellen rond de massa huisvesting van arbeidsmigranten van de agenda gehaald heeft en dat men nu eerst verder onderzoek doet en ook afwacht wat de regionale afspraken worden.
Op zich een goede zaak, want bij een gevoelig onderwerp als dit moet je alle feiten hebben en op basis van alle beschikbare informatie een raadsvoorstel kunnen aanbieden. Hier had men ook eerder aan kunnen denken, want de beleidsnotitie waarop men zich steeds beroept van april vorig jaar is niet helder. Hier steek ik ook de hand in eigen boezem, we hebben als raad niet helder en smart genoeg de kaders aangegeven waarbinnen wij huisvestingsplannen acceptabel vinden. Overigens geldt dat niet voor alle delen van die nota, daar waar staat dat maximaal 4 a 5 personen in een gewone woning mogen worden gehuisvest, daar waar afspraken zijn gemaakt over huisvesting bij agrariërs zijn de kaders helder, maar juist bij het punt van massa huisvesting is de voltallige raad in gebreke gebleven.
Weer een goede leerschool om sterk te letten op het goed formuleren van kaders om dit soort zaken te voorkomen. Jammer dat de wethouder dat niet direct heeft onderkent en voordat hij met de plannen mee ging, niet eerst de raad nog eens om helderheid heeft gevraagd, dan was alle commotie en onrust die er nu is niet nodig geweest. Duidelijk is wel, dat een meerderheid een massale huisvesting van rond 400 arbeidsmigranten niet ziet zitten en dus zal er nu zeker naar alternatieven gezocht moeten worden voor een humane huisvesting die ook op draagvlak kan rekenen. Spreiding over de gemeente lijkt ons in ieder geval een beter uitgangspunt.
GroenLinks nam het initiatief om afgelopen maandag een interpellatiedebat aan te vragen. Vele vragen met name over de procedures kreeg de wethouder te verwerken. Sommige zaken kon hij naar tevredenheid beantwoorden, maar er bleven wat ons (de gehele oppositie bestaande uit D66, GroenLinks, Leefbaar Etten-Leur, Ons Etten-Leur en VVD) betreft nog te veel vragen onbeantwoord. Ook rekenen we het de wethouder en de gemeente aan, dat men naam en adresgegevens ter beschikking heeft gesteld van een ondernemer (Good Morning). Daarmee zijn privacy regels overschreden en hoewel hij excuses aanbood, is dit een ernstige overtreding en daarmee een motie van afkeuring waardig. Deze werd dan ook ingediend, helaas steunde de coalitie de wethouder en werd de motie niet aangenomen. Wel een goede waarschuwing dus. Hopelijk is van deze zaak veel geleerd.
We wachten nu de nieuwe voorstellen af en gaan graag in debat hoe wij een goede huisvesting voor arbeidsmigranten zien. Uiteraard zijn we ook benieuwd hoe de inwoners hierover denken en ondanks aankomende verkiezingen zaak dus om daar nu goede helder besluiten over te nemen, niet vanuit populisme, maar vanuit goede kaders en passend binnen de Etten-Leurse samenleving. En mogelijk ligt hier ook een kans op een raadgevend referendum als we echt willen weten hoe inwoners denken over nieuwe kaders.
woensdag 27 februari 2013
zondag 17 februari 2013
Huisvesting Polen in Etten-Leur: een hot item in het nieuws
Met het plan van organisatie Good Morning om een zogenaamde Polenhotel te bouwen op de hoek Bankenstraat/ Hoevenseweg en het signaal van het college dat men bereid is mee te werken, is er in de media en daarbuiten een behoorlijk discussie losgebarsten.
Voor en tegenstanders buitelen over elkaar heen en de subjectiviteit druipt van sommige reacties af. Zo geeft de een aan: 400 Polen= 400 keer overlast of 400 keer dronkenschap, geeft de ander aan dat je altijd overlast hebt van buitenlandse werknemers en weer een ander geeft aan, dat ze terug naar hun land moeten zodat onze werklozen weer aan het werk kunnen. Zomaar een paar voorbeelden van reacties die dit item heeft opgeroepen.
Ik kan me best iets bij de reacties voorstellen, immers er zijn voorbeelden waar Polen of andere OostEuropese werknemers veel overlast in de buurt veroorzaken en dat is op geen enkele wijze goed te praten, ook niet als het gewoon je “Nederlandse”buren zijn. Niemand zit op overlast te wachten. Maar om nu bij voorbaat te roepen dat alle Polen of andere werknemers altijd overlast veroorzaken gaat mij veel te ver. Ook hier moeten velen goeden het afleggen tegen een kleine groep die het schijnbaar voor de rest verpest.
Over het algemeen zijn de Polen en andere Oost Europese werknemers hard werkende mensen die (en dat kan natuurlijk helemaal niet) soms ook tegen een mager loon worden ingezet.
Natuurlijk begrijp ik het dat mensen vinden dat eerst werklozen aan een baan geholpen moeten worden, maar de praktijk leert ook, dat veel werklozen het werk niet willen doen, wat deze mensen met twee handen aannemen. In Rotterdam heeft men het geprobeerd om met bussen vol werklozen naar tuinders in het Westland te rijden, slechts een enkeling was bereid te blijven en kon het werk aan. En dan kom je als ondernemer toch voor het feit te staan, dat je werknemers van elders nodig hebt om jouw bedrijf gaande te houden. Een ander aanpak om onze werklozen aan het werk te krijgen is dus wel nodig.
Dan het plan zelf. Is het raadzaam om vierhonderd mensen in een soort hotel te laten wonen voor de periode dat men hier werkt? Ook daar zullen voors en tegens aan zitten. In Brabant zijn enkele ervaringen zoals Stelle Maris, waar het prima werkt, geen overlast, de werknemers doen gewoon hun boodschappen in het dorp en dat betekent extra inkomsten voor de middenstand en sommige zijn inmiddels ook bij sportverenigingen aangesloten en integreren zo dus ook. Anderzijds is het de vraag of je mensen voor een lange periode zo moet huisvesten, of dat ze gewoon recht hebben op een normale woning (maar dan ook met normale aantallen bewoners natuurlijk). Ook hier geldt dat dit weer tot allerlei problemen leidt, zo zal de een snel overlast hebben omdat deze werknemers vaak vroeg vertrekken en misschien ook wel eens luidruchtig zijn, vindt de ander dat deze huizen juist voor onze “eigen” woningzoekende bestemd zijn etc. Dus opnieuw een dilemma, immers de Oost Europese werknemers zijn hier om te werken en hebben dus ook recht op huisvesting, als men het een niet wil en het andere ook niet wat dan? Moeten we altijd afgaan op de voorbeelden waar het verkeerd ging (Patersven) of ook eens kijken naar de goede voorbeelden, waar een huismeester is, die de zaken in de gaten houdt, de bewoners op slecht gedrag aanspreekt en maatregelen neemt om te zorgen dat er geen overlast is?
Kortom het is naar mijn mening niet zomaar een onderwerp waarop je ja of nee of beter voor of tegen kunt zeggen. Ik ben van mening en D66 Etten-Leur zal die inzet plegen, dat we eerst alle informatie verzamelen, maar ook luisteren naar direct omwonenden, immers die worden ineens geconfronteerd met een plan waar men vaak niet op zit te wachten. Op basis van alle informatie kan je pas goed gefundeerd en zo objectief mogelijk een standpunt bepalen, waarbij ook hoort dat je denkt aan alternatieven.
In ieder geval dient goed gecommuniceerd te worden met de direct omwonenden, moet hun geluid gehoord worden op een fatsoenlijke manier, maar moeten ook die omwonenden op een correcte wijze het gesprek aangaan en hun bezwaren proberen te objectiveren, alleen dan is er kans op een compromis of een besluit dat op draagkracht kan rekenen, of het hier is, of dat en andere locatie uiteindelijk de voorkeur gaat krijgen.
Voor en tegenstanders buitelen over elkaar heen en de subjectiviteit druipt van sommige reacties af. Zo geeft de een aan: 400 Polen= 400 keer overlast of 400 keer dronkenschap, geeft de ander aan dat je altijd overlast hebt van buitenlandse werknemers en weer een ander geeft aan, dat ze terug naar hun land moeten zodat onze werklozen weer aan het werk kunnen. Zomaar een paar voorbeelden van reacties die dit item heeft opgeroepen.
Ik kan me best iets bij de reacties voorstellen, immers er zijn voorbeelden waar Polen of andere OostEuropese werknemers veel overlast in de buurt veroorzaken en dat is op geen enkele wijze goed te praten, ook niet als het gewoon je “Nederlandse”buren zijn. Niemand zit op overlast te wachten. Maar om nu bij voorbaat te roepen dat alle Polen of andere werknemers altijd overlast veroorzaken gaat mij veel te ver. Ook hier moeten velen goeden het afleggen tegen een kleine groep die het schijnbaar voor de rest verpest.
Over het algemeen zijn de Polen en andere Oost Europese werknemers hard werkende mensen die (en dat kan natuurlijk helemaal niet) soms ook tegen een mager loon worden ingezet.
Natuurlijk begrijp ik het dat mensen vinden dat eerst werklozen aan een baan geholpen moeten worden, maar de praktijk leert ook, dat veel werklozen het werk niet willen doen, wat deze mensen met twee handen aannemen. In Rotterdam heeft men het geprobeerd om met bussen vol werklozen naar tuinders in het Westland te rijden, slechts een enkeling was bereid te blijven en kon het werk aan. En dan kom je als ondernemer toch voor het feit te staan, dat je werknemers van elders nodig hebt om jouw bedrijf gaande te houden. Een ander aanpak om onze werklozen aan het werk te krijgen is dus wel nodig.
Dan het plan zelf. Is het raadzaam om vierhonderd mensen in een soort hotel te laten wonen voor de periode dat men hier werkt? Ook daar zullen voors en tegens aan zitten. In Brabant zijn enkele ervaringen zoals Stelle Maris, waar het prima werkt, geen overlast, de werknemers doen gewoon hun boodschappen in het dorp en dat betekent extra inkomsten voor de middenstand en sommige zijn inmiddels ook bij sportverenigingen aangesloten en integreren zo dus ook. Anderzijds is het de vraag of je mensen voor een lange periode zo moet huisvesten, of dat ze gewoon recht hebben op een normale woning (maar dan ook met normale aantallen bewoners natuurlijk). Ook hier geldt dat dit weer tot allerlei problemen leidt, zo zal de een snel overlast hebben omdat deze werknemers vaak vroeg vertrekken en misschien ook wel eens luidruchtig zijn, vindt de ander dat deze huizen juist voor onze “eigen” woningzoekende bestemd zijn etc. Dus opnieuw een dilemma, immers de Oost Europese werknemers zijn hier om te werken en hebben dus ook recht op huisvesting, als men het een niet wil en het andere ook niet wat dan? Moeten we altijd afgaan op de voorbeelden waar het verkeerd ging (Patersven) of ook eens kijken naar de goede voorbeelden, waar een huismeester is, die de zaken in de gaten houdt, de bewoners op slecht gedrag aanspreekt en maatregelen neemt om te zorgen dat er geen overlast is?
Kortom het is naar mijn mening niet zomaar een onderwerp waarop je ja of nee of beter voor of tegen kunt zeggen. Ik ben van mening en D66 Etten-Leur zal die inzet plegen, dat we eerst alle informatie verzamelen, maar ook luisteren naar direct omwonenden, immers die worden ineens geconfronteerd met een plan waar men vaak niet op zit te wachten. Op basis van alle informatie kan je pas goed gefundeerd en zo objectief mogelijk een standpunt bepalen, waarbij ook hoort dat je denkt aan alternatieven.
In ieder geval dient goed gecommuniceerd te worden met de direct omwonenden, moet hun geluid gehoord worden op een fatsoenlijke manier, maar moeten ook die omwonenden op een correcte wijze het gesprek aangaan en hun bezwaren proberen te objectiveren, alleen dan is er kans op een compromis of een besluit dat op draagkracht kan rekenen, of het hier is, of dat en andere locatie uiteindelijk de voorkeur gaat krijgen.
Abonneren op:
Posts (Atom)